кумылаҥын

кумылаҥын

1. деепр. от кумылаҥаш

2. нар. увлечённо, с воодушевлением

Кумылаҥын пашам ышташ работать с воодушевлением;

кумылаҥын тунемаш увлечённо заниматься.

Емельянов кумылаҥын у материалым умылтараш пиже. [/i]К. Васин.[/i] Емельянов увлечённо стал объяснять новый материал.